‘Coronahulp queen’, zo staat Angelina van Sas (45) bekend in Nederland.
Deze naam kreeg ze van vrijwilligersorganisatie NLvoorelkaar voor al het vrijwilligerswerk dat ze afgelopen twee jaar heeft gedaan. Sinds het casino waar ze werkte, (gedeeltelijk) dicht is, bestaan haar weken onder andere uit: koken voor ouderen, kerstpakketten uitdelen en een gezin ondersteunen.
Waar kwam het idee vandaan om iets positiefs te doen?
“Tijdens de eerste lockdown kregen we te horen dat we het casino om half 12 in de avond moesten sluiten. Al 20 jaar werkt ze in het casino. Het was voor ons allemaal moeilijk. Normaliter zijn we tot drie uur ’s nachts geopend. Als je dan op de parkeerplaats staat, denk je nog: ‘het zijn maar twee weken’, maar daar bleef het niet bij. Hoelang duurde deze beperkte lockdown? Afgelopen jaar zijn we ook een tijd helemaal dicht geweest. Het wat voor mij een lastige periode. Ik kwam net uit therapiebehandelingen rondom mijn depressie. Ik moest er een positieve draai aangeven. Anders was ik bang dat ik bleef hangen in het negatieve. Mijn vriendin heeft een ontmoetingscentrum in Amersfoort, daar ben ik gaan helpen.”
Jij hebt je echt heel erg ingezet voor anderen. Wat deed je allemaal?
“Het waren soms werkweken van 50 tot 60 uur, maar ik vond dat niet erg. Het gaf mij juist veel energie. Bij Beytna, het ontmoetingscentrum, hebben we een kookproject opgezet en bingo’s georganiseerd. Daarnaast hebben we tijdens de week tegen de eenzaamheid rozen uitgedeeld en tijdens kerst 120 kerstpakketten samengesteld en rondgebracht. Ook voor NLvoorelkaar heb ik veel vrijwilligerswerk gedaan. Zo was er bijvoorbeeld een vrouw van 91, die geen roze wol meer had. We hebben een oproep gedaan om wol in te zamelen en na een tijd kon haar mantelzorger een hele doos met roze wol meenemen. Ze was zo blij dat ze eindelijk weer kon breien.”
Wat voor reacties kreeg je?
“Er is niks mooiers dan iets voor iemand te kunnen betekenen. Tijdens de kerstpakkettenactie heb ik met huilende mensen aan de deur gestaan van eenzaamheid. Dat raakt je gigantisch. Ze zijn allemaal zo dankbaar met de kleinste dingen. Het feit dat je aan ze denkt is al genoeg.”
Heb je altijd al zo’n vrijwilligershart gehad?
“Voordat corona kwam, heb ik een tijd vrijwilligerswerk gedaan bij het Toon Hermans Huis. Dat is een inloophuis met mensen die kanker hebben of hebben gehad. Uiteindelijk ben ik gestopt en sinds corona ben ik weer druk aan het werk als vrijwilliger overal en nergens.”
Miste je je werk in het casino niet?
“Natuurlijk miste ik mijn collega’s. Dit werk vulde mijn leegte op. Het heeft mij zoveel mooie momenten opgeleverd, maar ik ben blij dat ik nu weer aan de slag kan bij het casino. Dat betekent niet dat ik helemaal gestopt ben met vrijwilligerswerk. Tijdens corona ben ik een gezin gaan begeleiden om de Nederlandse taal te leren en wegwijs te maken. Ook help ik de voedselbank nog vier keer per jaar.”
Wat heeft het vrijwilligerswerk je gebracht?
“De kleine dingen in het leven ben ik meer gaan waarderen. Maar ook ben ik gaan beseffen hoe belangrijk je sociale netwerk is. Als ik zie dat mensen heel eenzaam zijn, raakt mij dat. Ook op persoonlijk vlak heb ik een hoop geleerd. Ik blijf doorgaan tot iets mij wel lukt. Én ik heb veel meer geduld.”
Van vrijwilligersorganisatie NLvoorelkaar kreeg je de naam ‘Coronahulp queen’, hoe is dat?
“Ik ben super trots op mezelf dat ik die naam heb gekregen. Al helemaal als je kijkt naar waar ik vandaan kom. Ik heb een hele slechte jeugd gehad. Met een verslaafde vader, criminaliteit, huiselijk geweld en een moeder die vroeg weduwe werd. Door de jaren heen heb ik heel wat meegemaakt. Mijn moeder kwam in een psychose terecht en ik in een depressie. Alles heeft mij sterker gemaakt. Na de depressie heb ik mezelf teruggevonden. Die veerkracht zit gewoon in mij. Ik ben een strijder. Ik kan mensen verbinden en van iets negatiefs, iets positiefs maken. Kijk naar wat ik nu al allemaal heb bereikt.”
Als je naar de toekomst kijkt, heb je dan nog dromen?
“Ik heb een hele leuke baan, maar ik zou het graag willen combineren met ander werk. Een baan in een zorginstelling zou ik graag willen. Door mee te lopen in verschillende instellingen, kan ik daar nu van proeven. Daarnaast ga een blog starten, zodat ik mensen kan motiveren en inspireren om zich in te zetten voor de samenleving. Al doe je boodschappen voor de buurman of help je iemand met een tas inpakken bij de supermarkt. Dat mis ik nog weleens in deze tijd. Op deze manier maken we de wereld zoveel mooier.”
Door: Naomi van Asperen
Beeld: Aldo Allessie
