” Wat je geeft, krijg je terug”
In coronatijd zat Angelina noodgedwongen maanden thuis vanwege de sluiting van het casino waar ze werkt. Omdat stilzitten voor haar geen optie is, besloot ze zich in te zetten voor de maatschappij.
“Uit eigen ervaring weet ik dat het leven hard kan zijn en dat je niet altijd een keuze hebt. We hadden het vroeger niet breed en ik groeide op in een omgeving met veel geweld, verslavingen en criminaliteit. Dit heeft ervoor gezorgd dat ik een aantal jaar geleden in een heftige depressie ben beland. Toen ik net alles weer een beetje op de rit had, kwam corona: op slag was ik mijn werk, ritme en regelmaat kwijt.
Omdat ik graag iets om handen heb en gebaad ben bij een regelmatig leven, ben ik gaan zoeken naar een nieuwe invulling. Ik zette me al vrijwillig in voor meerdere doelen en het lag dan ook voor de hand om hiermee verder te gaan. Van het organiseren van een bingo en het inzamelen van eten tot het vullen van kerstdozen voor eenzame ouderen. Ik heb van alles gedaan. Toen kwam SOVEE op mijn pad: een prachtige organisatie die jongeren begeleidt in hun hulpvraag. Ik ben gekoppeld aan een jongen van 21 jaar uit Eritrea. Hij woont elf jaar in Nederland en ik help hem met school en regelwerk. Soms weet ik ook niet bij welk loket ik moet aankloppen; dat zie ik als een uitdaging. “Naast de praktische hulp die ik geef, doen we ook leuke dingen zoals koken, varen en naar de film. De afspraak was om elkaar een keer in de twee weken te zien, maar ik vind het zo leuk dat we vaker afspreken. Zijn moeder is erg dankbaar dat ik er ben, omdat zij de taal niet machtig is.
Een soort tweede moeder
Hijzelf kan best goed Nederlands, maar er zijn wel wat cultuurverschillen. Op tijd komen en ‘afspraak is afspraak’ vindt hij soms lastig. Ik app hem daarom altijd een dag van tevoren gekscherend: vergeet morgen niet onze date. Van hem leer ik om meer in het moment te leven. Natuurlijk kost het me veel tijd. Ik werk onregelmatig en sommige weken zijn extra druk, maar ik ben heel trouw. Als ik uit de nachtdienst kom en ‘s morgens vroeg een afspraak met hem heb, sta ik er gewoon. Ik zie mezelf toch als een soort tweede moeder. Helaas heb ik geen kinderen dus het voelt fijn om mijn liefde en levenservaring op deze manier in te zetten. Mijn hart ligt echt bij vrijwilligerswerk. Door mijn inzet de afgelopen jaren heb ik zelfs de bijnaam ‘corona hulpqueen’ gekregen, iets waar ik erg trots op ben. Ik voel me gezegend voor alle mooie dingen die op mijn pad zijn gekomen en ervaar echt: wat je geeft, dat krijg je terug.”
📝 Nienke Duimelaar
📸 Joke Schut
